Πάει και αυτός ο τελικός της Eurovision. ''Πάει, πάει, πάει πέφτει κάτω η χαρά και σπάει'' όπως λέει και ο Φοίβος. Για την ακρίβεια η δική μας χαρά σπάει, γιατί η της Αυστρίας χαρά μεγαλώνει, ''πυκνώνει'', ''φουντώνει''.
Ή μάλλον, η δική μας χαρά δεν θα έπρεπε να σπάει. Εννοώ, εντάξει, μπορεί να είχαμε συνηθίσει τις λεγόμενες καλές θέσεις -δηλαδή μέσα στη δεκάδα του τελικού-, αλλά ας σκεφτούμε και την άλλη πλευρά. Πώς νιώθουν τα παιδιά που μας εκπροσώπησαν; Σαν να λέμε ότι αυτοί φταίνε. Καταρχάς, εμείς τους επιλέξαμε και κατά δεύτερον ''η Ευρώπη αποφάσισε''. Η Ευρώπη... τα σημεία του ορίζοντα... οι συμμαχίες... Τέλος πάντων, ό, τι αποφασίστηκε, αποφασίστηκε στα πλαίσια μιας Ευρώπης. Με διαφάνεια; Με αδιαφάνεια; Και αν με διαφάνεια, χειραγωγημένη ή όχι;
Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί όσοι μας εκπροσώπησαν και δεν μπήκαν στην πολυπόθητη δεκάδα, πρέπει να είναι δακτυλοδεικτούμενοι. Ξύπνησα σήμερα νωρίς το πρωί, περί τις 9, για να πάω στο διπλανό περίπτερο να αγοράσω μια εφημερίδα. Όταν τελικά γύρισα -τί το' θελα ο έρμος- άνοιξα την τηλεόραση για να δω τί θα πουν για τον τελικό. Και έπεσα σε ένα κανάλι ρε παιδί μου... ίσως να ήταν η δεύτερη φορά που το βλέπω από τον Οκτώβρη που είμαι σε αυτήν την πόλη. Έχει ένα Ε πάνω αριστερά σε ωραίο έγχρωμο πλαίσιο. Και αυτό είναι το μόνο ωραίο που έχει. Γιατί αν κρίνω απο την εκπομπή πού έτυχε να δω... Ωιμέ.
Εντάξει δεν μου αρέσει να εκμηδενίζω τα πράγματα -όπως δυστυχώς κάνουν σε μέγιστο βαθμό άτομα που εκτιμούσα προηγουμένως-, αλλά στην ίδια εκπομπή, κάποιος ''καλός'' δημοσιογράφος σε ρεπορτάζ για την Eurovision άρχισε να λέει άλλα' αντ' άλλων. Φαίνεται δεν του άρεσε η Conchita. Η μπορεί να μην του άρεσε μόνο το μούσι της. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και πόσο μάλλον, απ' ό, τι φαίνεται, του συγκεκριμένου ''macho άντρα''
Όπως και να, χει, αφού ξεστόμισε κάποια ειρωνικά σχόλια για την Conchita, άρχισε μετά -ακούσατε, ακούσατε- να λέει ότι η όλη διοργάνωση ήταν ''πρόχειρα φτιαγμένη''... Θα μιλήσει αυτός για τη διοργάνωση της Δανίας. Πού να το πω και να με πιστέψουν. Συγκεκριμένα, ειρωνεύτηκε περισσότερο απ' όλα εκείνο το τρέιλερ που δείχνει την ''mission impossible'' της Δανίας να φέρει όλες της σημαίες στο στάδιο. Χωρίς γούστο είπε ότι ήταν. Παύσατε, παύσατε! Μίλησε ο άνθρωπος που στο λεξικό, στο λήμμα ''γούστο'' έχει δίπλα το όνομά του... Υποκλίνομαι!
Η Conchita, λοιπόν, έχει διχάσει την κοινή γνώμη σε ολόκληρο τον κόσμο. Ένας άντρας με γυναικεία ρούχα ή μια γυναίκα με μούσι; Σίγουρα, πάντως, έκανε ό, τι ήθελε αυτός/αυτή. Η Conchita δήλωσε ότι θέλει να μην έχει φύλο, να αποτελεί κάτι ουδέτερο.
Ομολογώ ότι δεν ήταν και το καλύτερο θέαμα. Κατά ένα μέρος, πιστεύω ότι το έκανε για να προκαλέσει. Ίσως να ήταν κάποιος που επιθυμούσε τη φήμη, τα λεφτά -όπως όλοι- ή να ήθελε απλώς να γίνει πρωτοσέλιδα και πρώτη είδηση παγκοσμίως. Αλλά ας σκεφτούμε και την άλλη πλευρά του πράγματος. Ίσως να ήθελε να δείξει στον κόσμο πως ακόμα και το κάτι τόσο διαφορετικό μπορεί να κερδίσει μια κάποια καταξίωση -όσο μεγάλη καταξίωση μπορεί να αποτελεί η πρώτη θέση στην Eurovision. Δεν ξέρω και δεν θα ψάξω ποιο από τα δύο αληθεύει.
Επειδή, όμως, η Ελλάδα είναι περικυκλωμένη από περήφανους παραδοσιακούς Ελληνάρες, πιστούς εις την αυτών Ορθόδοξην Εκκλησίαν και στα παντελόνια ή τα σουτιέν που φοράνε, έγινε ο κακός χαμός. Μα πώς γίνεται η Ελλάδα να έδωσε τους 12 βαθμούς σε αυτό το τερατούργημα; Σε αυτό το πράγμα το σιχαμερό, το άκρως πρόστυχο; Αυτή είναι η εικόνα της Ευρώπης, είπανε, αυτό το πρότυπο θέλουν να πλασάρουν σε όλον τον κόσμο για να καταστρέψουν κάθε ίχνος περηφάνιας. Μα πώς επιτρέπεται να δείχνουν τέτοια πρότυπα στα παιδιά μας; Μα πώς γίνεται να νίκησε στον διαγωνισμό;
- Μα σε τί κόσμο θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας;
- Σε αυτόν που μας αφήσατε. Δεν φταίει η Conchita για την κατάντια μας.
