Όταν στην ιστορία της Κατεύθυνσης κάθεσαι και μαθαίνεις χίλιες δυο ημερομηνίες και ποσοστά (δεκαδικών κιόλας αριθμών, όχι ο,τι κι' ο,τι) και άλλα κάπου 100 ονόματα περιοχών, ανθρώπων και δεν συμμαζεύεται, την κριτική σκέψη... πού είπαμε ότι θα την βρούμε; Γιατί εγώ προσωπικά, σκάλωσα κάπου στην προσπάθεια να την βρω.
Όταν στις Ιστορίες και τις κάθε Ιστορίες , μαθαίνεις τα οικονομικά των οικονομικών (ώ οικονομικά) της χώρας και όχι την ουσία της ιστορίας, μην απορείτε κύριοι εσείς, που βλέπεται να παίρνουν την ανοδική πορεία τα εθνικιστικά- φιλοναζιστικά κινήματα. Όταν για παράδειγμα, ο νέος δεκαοχτάχρονος δεν γνωρίζει καν για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο - ή στην καλύτερη, δεν γνωρίζει ούτε καν πότε συνέβη- ναι, έχουν κάθε δίκιο οι νέοι να ακολουθούν αυτούς που τέρπουν την Ελλαδίτσα.
Όταν κύριοι, μαθαίνουμε (;) στην Α' Λυκείου, τα Μαθηματικά που στην Αμερική μαθαίνουν σε Πανεπιστημιακό επίπεδο... ή μάλλον τα μαθαίνουμε ή τα πασαλείβουμε; Μα εμείς δεν μαθαίνουμε σε τελική ανάλυση κύριοι, εμείς τρέχουμε να φτάσουμε μια κάποια ύλη. Ύλη για να μας βοηθήσει σε τί; Να μας βοηθήσει να ακούμε διάφορες απόψεις και να τις μαθαίνουμε σαν χειραγωγημένα -μη πω καθυστερημενα- παπαγαλάκια; Ή θα μας βοηθήσει στο να διαβάζουμε άρθρα (κτλ κτλ) και να τα μαθαίνουμε για να τα πούμε στη μαμά μας;
Τι θα γίνει ρε Παιδεία; Ή θα έπρεπε να ρωτήσω ''Τι θα γίνει κύριε Υπουργέ;'' ή ''Τι θα γίνει κυρία κάθε Κυβέρνηση;''
Στα Πολιτικά του Αριστοτέλη, τελευταία, 20ό μάθημα (σύμφωνα με την αρίθμηση του σχολικού βιβλίου) τα ''σχόλια'' που δίνονται είναι ελάχιστα. Και όταν λέω σχόλια, εννοώ σχόλια εμβάθυνσης και όχι σχόλια τύπου ''λέω-ο,τι-γράφει-το-αρχαίο-αλά-νεοελληνικά''. Το θέμα του κειμένου; Η παιδεία. (Όπως λέει και μια πετυχημένη διαφήμιση) Τυχαίο; Δεν νομίζω!
Τι θα γίνει με την πάρτη σου Παιδεία τελικά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου