H προσευχή που κρύβεται πίσω απο το Ελληνικό αλφάβητο

"ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ!
ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ.
ΣΤΗ ΙΓΜΑ (ΙΝΑ) ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ.
ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ
(ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞ, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ), ΠΥΡΟΣ (ΔΕ)
ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ, ΦΥ (ΟΙ) ΨΥΧΗ, Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ)"
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
(ΑΛ= ο νοητός ήλιος, ΕΛ=ο ορατός ήλιος, ο ερχόμενος)
Αλ, εσύ που είσαι το φως, έλα στη γη!
κι εσύ Ελ ρίξε τις ακτίνες σου στη λάσπη που ψήνεται.
Ας γίνει ένα καταστάλαγμα (μια ξηρά)
για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν και να σταθούν
πάνω στην παλλόμενη γη.
Ας μην επικρατήσει η νύχτα,
που είναι το μικρό,
και κινδυνέψει να χαθεί το καταστάλλαγμα του πυρός
μέσα στην αναβράζουσα λάσπη
κι ας αναπτυχθεί η ψυχή
που είναι το μέγιστο,
το σημαντικότερο όλων!
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
Αλ= ο νοητός Ήλιος
φα-ος=το φως
βη=προστακτική του ρήματος βαίνω (=βαδίζω, έρχομαι)
τα=εις τη (δοτική του δωρικού τύπου "τη")
γα=γη
άμα=συγχρόνως
Ελ= ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος
εψ= ρήμα έψομαι, εψ-ημένος, ψημένος
ιλων= ιλύς (ουσιαστικό)= λάσπη, πηλός
στη= προστακτική του ρήματος ίστημι=στέκομαι
ίγμα= καταστάλλαγμα, απόσταγμα
ζη=προστακτική του ρήματος ζω
η=προστακτική του ρήματος ειμί, είμαι
θη=προστακτική του ρήματος θέτω
ιώτα= τα Ιώγα, τα Εγώ
παλάν=ρήμα πάλλω=δονούμαι, περιστρέφομαι, επίθετο Παλλάς=πάλλουσα, περιστρεφόμενη (παράβαλε:Παλλάδα Αθηνά)
δα=άλλος τύπος της Γα, Γης (παράβαλε:Δομήτηρ>Δημήτηρ>Δήμητρα=Μητέρα Γη
νυξ=η νύχτα
ο (αναφορικό)= το οποίο, που
φυ (οι) = ευκτική του ρήματος φύω=φυτρώνω, αναπτύσσομαι